നിന്നെ കുറിച്ചോര്‍ത്തു ഞാന്‍
നിശ്വസിച്ചു തള്ളുന്ന ശ്വാസത്തിന്
ഇന്നു വിഷാദത്തിന്റെ ഗന്ധം,
വാക്കുകള്‍ പരതി ഒടുവില്‍
എഴുതാതെ ഉപേക്ഷിച്ച കവിത പോലെ
തകര്‍ന്ന ഹൃദയവുമായി
തിരിച്ചു നടന്നപ്പോള്‍,
നിന്നെ വെറുക്കുന്നവള്‍ എന്ന്
ഞാന്‍ എന്നെ തന്നെ മുദ്രകുത്തിയിരുന്നു.
നിക്കോട്ടിന്‍ ചവര്‍ക്കുന്ന
ചുണ്ടുകളില്‍ നീ പടര്‍ത്തുന്ന
കറുത്ത ചിരിയോടാണ്
എനിക്ക് വെറുപ്പ്‌ മുഴുവന്‍,
പിന്നെ നീ എന്റെ സ്വന്തമെന്ന്
ഇടയ്ക്കിടെ എന്നെ വിശ്വസിപ്പിച്ചു
വാക്കുകളില്‍ നീ മറച്ചു വച്ച
വിഷ ശരങ്ങളെ ,
കൈപിടിച്ചു നിന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക്
കയറ്റിയ അന്ന് തുടങ്ങിയ കണ്ണീരാണ്
ഇന്നു ഒരു കടല്‍ ആയി
കാറും കോളും വന്നു
ആടിയുലഞ്ഞ എന്റെ കപ്പലിനെ
തല്ലി തകര്‍ത്തത് !
വേറൊരുവളെ ശയിച്ചു തളര്‍ന്നു
വരുമ്പോള്‍ താങ്ങായി നിന്നതും
പല കുറി ഒരു വിളിയില്‍
എന്നില്‍ അലിഞ്ഞമര്‍ന്ന ദേഷ്യവും
ഒടുവില്‍ നിനക്കുറങ്ങാന്‍
വിരിച്ച കിടക്ക വിരികളോടും
എനിക്കിന്ന് വെറുപ്പാണ് .."
എന്റെ സഹിഷ്ണുതയുടെ വേലിയേറ്റം
മറികടന്നു മറ്റൊരുവളുടെ ഹൃദയത്തിലേക്ക്
തിരകളുയര്‍ത്തി നീ തീരം തേടിയപ്പോള്‍
എന്റെ സഹതാപത്തിന്റെ അര്‍ഥം തന്നെ
നീ ആയി മാറിയിരുന്നു,
എന്റെ വാക്കേറ്റങ്ങളുടെ അഗ്നിയില്‍
നിന്നെരിയുന്ന നിന്റെ കുനിഞ്ഞ മുഖം നോക്കി
വിധിയുടെ കളികളെന്നു സ്വയം വിശ്വസിച്ചു
തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോള്‍
സഹതാപത്തിന്റെ നരച്ച ചിരിയല്ലാതെ എന്റെ
അധരങ്ങളില്‍ ഇന്ന് മറ്റൊന്നും പിറക്കുന്നില്ല..
തകര്‍ന്നുപോയ എന്റെ
ജീവിത നൗക പേരറിയാത്ത
ഏതോ തീരത്തടുക്കുമ്പോള്‍
തോല്‍ക്കനോ തിരിഞ്ഞു നോക്കാനോ
മനസില്ലാതെ കരയില്‍
ഞാന്‍ ഇറങ്ങി നടക്കുന്നു....
നഷ്ട്ടപെട്ട എന്റെ പ്രണയത്തെ,
താളം തെറ്റിയ എന്റെ ഹൃദയത്തെ,
തിരികെ കിട്ടാത്ത എന്റെ ജീവിതത്തെ ,
എല്ലാം.. തിരിച്ചുപിടിക്കാന്‍ !!!!!!
No comments:
Post a Comment